«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!»



Απλώς ένα σύνθημα ή απάντηση στις ανάγκες λαού και νεολαίας;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε την πρώτη φορά υποσχόμενη ότι θα σκίσει τα μνημόνια και το αποτέλεσμα ήταν το 3ο και πιο βάρβαρο μνημόνιο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επέστρεψε για δεύτερη φορά υποσχόμενη την εφαρμογή του μνημονίου με ''κοινωνική ευαισθησία'' και παράλληλα προγράμματα. Δύο μήνες μετά, η επίθεση που δεχόμαστε όλο και οξύνεται. Νέος κρίσιμος κόμβος αυτής της επίθεσης είναι το ζήτημα των πλειστηριασμών. Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Τον Ιανουάριο, ο Τσίπρας έλεγε «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Το Σεπτέμβριο, ο Τσίπρας διαβεβαίωνε πως «δε θα υπάρξει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας». Στις 16 Νοέμβρη, η κυβέρνηση με τη συμφωνία με τους «θεσμούς», απελευθερώνει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από τις αρχές Γενάρη. Και σε αυτό το σημείο, έρχεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σπαρτινός, να δηλώσει πως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, ήταν απλώς ένα σύνθημα».
Πολύ ενδιαφέρουσα οπτική επί του ζητήματος από τον κ. Σπαρτινό, μα θα μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε από μια άλλη πλευρά. Οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, σε συνδυασμό με τον δυσβάσταχτο ΕΝΦΙΑ, χτυπούν ολοκληρωτικά το δικαίωμα στη στέγαση. Το οποιοδήποτε χρέος προς τις τράπεζες του καθενός μας θα οδηγήσει χιλιάδες νοικοκυριά στην άμεση απώλεια ακόμη και της κύριας στέγης. Ο μνημονιακός οδοστρωτήρας και η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ δεν έχει σταματημό. Καταπατά κατακτήσεις και δικαιώματα του αγωνιζόμενου λαού, καταστρέφει τις ζωές μας, μέρα με τη μέρα, προσπαθεί να καπηλευτεί, να ξεφτιλίσει αγώνες και συνθήματα για να μας στείλει στον καναπέ και την απογοήτευση.
Δε θα τους περάσει. Για μας, τα συνθήματα του αγωνιζόμενου λαού δεν ήταν ποτέ, απλά συνθήματα, αλλά αντιθέτως συμπύκνωναν τις ανάγκες, τους αντιπάλους και τους στόχους πάλης του κινήματος. Για μας, ο κόσμος που κατεβαίνει στο δρόμο και βροντοφωνάζει «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ», είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει την επίθεση, να βρει διέξοδο από την κοινωνική καταστροφή μακριά από κυβερνήσεις και Ευρωπαική Ένωση.
Το αγωνιστικό ρεύμα που εκφράστηκε μαζικά τόσο στην απεργία στις 12 Νοέμβρη όσο και στο τριήμερο του Πολυτεχνείου είναι αναγκαίο να βαδίσει σε κατεύθυνση  κλιμάκωσης επιδιώκοντας  την δυναμική επανεμφάνιση του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο. Να οργανωθούμε και να κουβεντιάσουμε πώς θα αντισταθούμε, πώς οι φοιτητικοί σύλλογοι θα παίξουν το ρόλο που τους αρμόζει στην απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό και λαικό κίνημα. Η πολιτική που παίρνει τα πάντα από τον απλό λαό για να τα προσφέρει στο μεγάλο κεφάλαιο, για να ταίσει το "αχόρταγο στομάχι" των τραπεζιτών ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΔΩ! Σαν φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να βάλουμε πλάτες και να μπούμε μπροστά, ώστε κανένας συνάνθρωπός μας να μνη πεταχτεί στο δρόμο!




Δελτίο τύπου για τα γεγονότα στο Παρίσι


Μπροστά σε μια νέα σκοτεινή περίοδο φαίνεται να βρίσκεται η Ευρώπη, μετά τις τυφλές εγκληματικές επιθέσεις και το αιματοκύλισμα στο κέντρο του Παρισιού και τη Βηρυτό από τους φονιάδες με αναφορά στο «Ισλαμικό Kράτος». Το σοκ της επίθεσης είναι πιο ισχυρό από ποτέ. Και πάνω σε αυτό το συναίσθημα του θρήνου και της οργής επενδύουν για μια ακόμα φορά τα μαύρα κοράκια της ΕΕ και της ακροδεξιάς, για να καλύψουν τις δικές τους ευθύνες γα το μακελειό. Ωστόσο, η βαρβαρότητα στο Παρίσι συναντά τη βαρβαρότητα της ΕΕ και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στη Συρία των 700.000 νεκρών. Καθαρή υποκρισία, λοιπόν, οι καταγγελίες για την τρομοκρατία και τα κροκοδείλια δάκρυα. Τα δάκρυα είναι των λαών.
Ακόμα πιο εξοργιστική είναι βέβαια, η προσπάθεια των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να καταπνίξουν την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου και το εξιλαστήριο θύμα τους είναι οι μουσουλμάνοι. Εμφανίζουν τους πρόσφυγες που φεύγουν για να σωθούν από τους ιμπεριαλιστικούς βομβαρδισμούς στη Μ. Ανατολή και την τυφλή βία του Ισλαμικού Κράτους ως «απειλή εισβολής τζιχαντιστών». Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η ΕΕ- Φρούριο που βομβαρδίζει στα τυφλά αμάχους και πνίγει μικρά προσφυγόπουλα με τις οικογένειες τους στα νερά της Μεσογείου είναι η μοναδική απειλή μέσα στα σύνορα της και έξω από αυτά.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας προς τους συγγενείς και αγαπημένους των αδικοχαμένων θυμάτων των επιθέσεων στο Παρίσι και τη Βηρυτό. Θρηνούμε για αυτούς, όπως θρηνούμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες  του Ιράκ, της Συρίας, του Αφγανιστάν και της Λιβύης. Βροντοφωνάζουμε Ο πόλεμος δικός σας οι νεκροί δικοί μας!
Πλάι πλάι με το λαό, σηκώνουμε το γάντι απέναντι στο σκοταδισμό του ISIS, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των φριχτών πολέμων, της Ευρωπαικής Ένωσης, του ΝΑΤΟ, του φασισμού και τελικά, σηκώνουμε το γάντι απέναντι σε όσους μας πλήττουν, σε όσους προσπαθούν να μας φιμώσουν και να μας υποτάξουν, ανοίγοντας νέους δρόμους μέσα από τους συλλογικούς και ανυποχώρητους αγώνες μας.



Φοιτητικοί σύλλογοι Πάτρας

ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑ, ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ!


Από τα παιδικά μας χρόνια ακούγαμε για ένα μεγάλο ΌΧΙ που είχε πει ο καλός πρωθυπουργός μας Ιωάννης Μεταξάς στις 28 Οκτώβρη 1940 κόντρα στους Ιταλούς κατακτητές. Μήπως δεν έγινε ακριβώς αυτό και κάτι ξεχάσανε και παραλείψανε; Μήπως αυτός ο Μεταξάς δεν ήταν και τόσο καλός; Μήπως οι παρελάσεις έχουν άλλο νόημα από αυτό που ξέρουμε; Μήπως εν τέλει δεν ήταν αυτό που είπε το ΌΧΙ στους ναζί και τους ιταλούς συνεργούς τους; 


Ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα…


Στις 4 Αυγούστου του 1936, , μια ημέρα πριν την ορισμένη πανελλαδική απεργία, ο Ιωάννης Μεταξάς επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, συγκάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο και ανακοίνωσε την απόφασή του να αναστείλει επ' αόριστον την ισχύ πολλών διατάξεων του Συντάγματος, με τα οποία καταλύθηκε ο κοινοβουλευτισμός και επιβλήθηκε δικτατορία !!! Άραγε γιατί δεν το μάθαμε ποτέ αυτό από τα σχολικά βιβλία;


Κι αν ήταν δικτάτορας γιατί είπε το όχι;



Το όχι του Μεταξά, ήταν το ναι ,του φασιστικού καθεστώτος που είχε οικοδομήσει, στην Αγγλία και όχι στις ελευθερίες του ελληνικού λαού. Και αυτό γιατί τα συμφέροντα που εξυπηρετούσε ο Μεταξάς, αυτά των ελλήνων καπιταλιστών, δεν κοίταζαν ιδεολογίες. Αλλά, έβαζαν πάνω απ' όλα το ταξικό τους συμφέρον και τους άρρηκτους δεσμούς διαπλοκής που είχαν αναπτύξει με το βρετανικό κεφάλαιο.


Κι αν δεν το είπε ο Μεταξάς το ΟΧΙ ποιος το είπε τελικά;



Ήταν οι αντάρτες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ!!! Ήταν ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης ο οποίος απελευθέρωνε τα χωριά από τα στρατεύματα του Χίτλερ και τσάκιζε τον φασισμό σε κάθε του βήμα. Όπως αναφέρεται στο Ιδρυτικό κείμενο, σκοπός του ΕΑΜ ήταν «...η απελευθέρωση του Έθνους από τον ξένο ζυγό...» και «...η κατοχύρωση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του...».



Η δική μας στάση…



«Ωραία, όλα αυτά αλλά τι σχέση έχουν με τον σύλλογο», θα πουν πολλοί. Κατ’ αρχάς, οι φοιτητικοί σύλλογοι δημιουργήθηκαν τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης πάνω στη λογική των σωματείων. Ο σκοπός τους ήταν να υπερασπίσουν τα συμφέροντα και τις ανάγκες των φοιτητών μέσα από την αμεσοδημοκρατική συζήτηση και τη συλλογική πάλη. Έτσι, η ιστορία των αγώνων του ελληνικού λαού και η αντιφασιστική πάλη αποτελούν και τις δικές μας παρακαταθήκες. Παρακαταθήκες με τις οπίες πορεύθηκε το φοιτητικό κίνημα στην προσπάθειά του να φρενάρει, όσο και να γίνει πυροκροτητής ευρύτερα του λαϊκού κινήματος, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές σε παιδεία και κοινωνία. Με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα φοιτητικά κινήματα της δεκαετίας του 90, του '06-'07 και του '11 όπου ανατράπηκαν νομοσχέδια  που εναντιώνονταν στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου όσο και στο αντιπολεμικό του '03,το Δεκέμβρη του '08 και τους αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος όπου οι φοιτητικοί σύλλογοι έδωσαν τον παλμό στις τότε κοινωνικές συγκρούσεις.

Έτσι και σήμερα, απέναντι στην φτώχεια, την ανεργία, την τρομοκρατία από τους εργοδότες αλλά και τα ΜΜΕ, τους κάθε λογής φασίστες, ορθώνουμε το ανάστημά μας και οργανώνουμε την πάλη μας. Παλεύουμε για να αναζωπυρωθεί η αντίσταση και το κίνημα ανατροπής, για να οικοδομήσουμε ένα μέλλον με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το αχόρταγο κέρδος των λίγων!


Μαζικός αγώνας για μόρφωση-δουλειά-ελευθερίες!



ΛΑΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΑΤΑΣ ΛΕΥΤΕΡΩΣΕ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ !!!


powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme